Custom's car

ผงชูรสอาจเป็นอีกหนึ่งปัจจัยที่ทำให้เราอ้วนขึ้นได้ ทั้งเหตุผลทางตรง และทางอ้อม ผงชูรส มักเป็นเครื่องปรุงรสที่ไม่มีรสชาติที่ชัดเจน หากแต่เราใส่ลงไปในอาหารเพื่อให้ได้รสชาติ “กลมกล่อม” กล่าวคือ อาหารหลายๆ เมนูรสชาติดีขึ้นเมื่อมีผงชูรส โดยรสชาติกลมกล่อม หรือที่บางคนเรียกว่ารส “อูมามิ” เป็นรสชาติที่มาจากทั้งการทำอาหารตามธรรมชาติ น้ำซุบต้มกระดูกสัตว์ ผักบางชนิดที่ให้รสหวานอ่อนๆ เช่น หัวไชเท้า หรือจะเป็นผักอย่างเห็ดหอม สาหร่าย หรือจะเป็นการเติมรสกลมกล่อมด้วยการเติมผงชูรสสำเร็จรูปเป็นผงๆ

ผงชูรส ทำให้อ้วน

นักวิจัยพบว่าคนที่กินผงชูรสมากกว่า จะมีโอกาสที่น้ำหนักจะขึ้นง่ายกว่าคนที่ไม่กินผงชูรส

เหตุผลทางตรง คือ เมื่ออาหารอร่อย กลมกล่อมลิ้นมากขึ้น อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้เรากินอาหารมากขึ้นกว่าเดิม จึงเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เราอ้วนง่ายขึ้นได้

ส่วนเหตุผลทางอ้อม อาจมาจากการที่คนที่กินผงชูรสในปริมาณมาก อาจเข้าไปยับยั้งการทำงานของฮอร์โมนเลปติน ที่เป็นฮอร์โมนที่ควบคุมความหิว ดังนั้นจึงส่งผลให้เรากินอาหารมากขึ้นได้

นอกจากนี้ ในผงชูรสยังมีส่วนประกอบของโซเดียม ที่อาจทำให้ตัวบวมน้ำได้

นอกจากนี้ หมอผิง ผู้เชี่ยวชาญด้านผิวพรรณและเวชศาสตร์ชะลอวัย โรงพยาบาลสมิติเวช สุขุมวิท ยังระบุอีกว่า ผงชูรสยังเพิ่มการอักเสบระดับโมเลกุล ส่งเสริมการดื้อต่ออินซูลิน ซึ่งส่งผลต่อการควบคุมระดับน้ำตาลในร่างกายด้วย

ผงชูรส อันตรายหรือไม่

อันที่จริงแล้ว ผงชูรสผลิตจากวัตถุดิบหลักจากธรรมชาติ ไม่ได้เป็นอันตรายอะไรกับร่างกายจากส่วนประกอบของผงชูรส แต่การกินผงชูรสในบางรายที่มีอาการแพ้ผงชูรส อาจก่อให้เกิดอาการแพ้ได้ ความรุนแรงของอาการที่เกิดขึ้น ขึ้นอยู่กับอาการของรายบุคคล อาการที่พบได้อาจจะมีตั้งแต่ หิวน้ำ ปากบวม ลิ้นบวม หายใจไม่ออก หากมีอาการหนักมาก เป็นคนที่มีประสาทสัมผัสไวต่อผงชูรสมาก หรือรับประทานในปริมาณมาก อาจมีอาการไปจนถึงใจเต้นแรง หรืออัมพาตชั่วคราวได้

อย่างไรก็ตาม หากไม่ได้เป็นคนที่มีอาการแพ้ผงชูรส การรับประทานผงชูรสเพียงเล็กน้อยปลายช้อนชาต่อ 1 มื้ออาหาร ไม่ได้เป็นอันตรายใดๆ ต่อร่างกาย ทางที่ดีควรลองสังเกตอาการของตัวเองดูว่ามีประสาทสัมผัสที่ไวต่อผงชูรสมากน้อยแค่ไหน เพราะในแต่ละคนไม่เท่ากัน

กินผงชูรสอย่างไรให้ปลอดภัย

หากจะปรุงอาหารทานเองที่บ้าน ก็ควรใส่ผงชูรสแค่ปลายๆ ช้อนชา ต่อการทานอาหาร 1 มื้อ หากเลือกปรุงอาหารประเภทน้ำซุป ควรใช้กระดูกสัตว์ในการต้มทำน้ำสต็อกแทนการใส่ผงชูรสมากๆ หากอาหารจานนั้นมีการปรุงรสที่ค่อนข้างจัดแล้ว ควรเลี่ยงในการใส่ผงชูรสซ้ำ เพราะในเครื่องปรุงบางส่วนก็มีส่วนผสมของผงชูรสอยู่แล้ว (หรือมีรสกลมกล่อมจากการหมักตามธรรมชาติ เช่น น้ำปลา) ส่วนการรับประทานอาหารนอกบ้าน ควรเลือกร้านที่สามารถแจ้งความประสงค์ขอลดการใส่ผงชูรสได้ หรือเลือกร้านที่เราเห็นขั้นตอนในการปรุงอาหาร และมั่นใจได้ว่าร้านนั้นๆ ไม่ใส่ผงชูรสมากเกินไป (มากกว่า 1 ช้อนชาต่อ 1 จาน)

ผมร่วงเป็นปัญหาหนึ่งที่ทำให้หัวล้าน ซึ่งอาการหัวล้านมักทำให้สูญเสียบุคลิกภาพ ขาดความมั่นใจ และวิตกกังวล บางคนถึงกับมีความเครียดร่วมด้วย แต่การที่ผมร่วงก็ถือเป็นเรื่องปกติ เพราะโดยปกติผมคนเราจะร่วงทุกวัน แต่ทั้งนี้จะต้องไม่เกินวันละ 30 – 50 เส้น ถ้ามากกว่านั้นถือว่าผิดปกติแล้วนั่นเอง เพราะฉะนั้น วันนี้เราเลยจะมาเตือนให้ระวังกับ สาเหตุนี้ที่อาจทำให้คุณหัวล้านมากขึ้นอีกได้

1.ภาวะความเครียด

ความเครียดถือเป็นสาเหตุหลักของผมร่วง เพราะเมื่อเครียดร่างกายก็จะส่งผลโดยตรงกับฮอร์โมนในร่างกาย ทำให้เกิดความผิดปกติจนทำให้ผมร่วง พอมารู้ตัวอีกทีผมก็บางมากแล้วโดยเฉพาะกลางกระหม่อมหรือด้านหน้า การปล่อยวางจิตใจไม่ให้เครียดจนเกินไป ย่อมช่วยป้องกันไม่ให้อาการผมร่วงทวีความรุนแรงหนักขึ้นได้

2.ใช้สารเคมีกับเส้นผมเป็นประจำ

หนุ่มๆ คนไหนที่ชื่นชอบการทำผมเป็นชีวิตจิตใจ ไม่ว่าจะเป็นการดัด ยืด หรือทำสีผม ควรระวังไว้เลยว่าคุณกำลังเสี่ยงที่จะมีโอกาสหัวล้านได้มากกว่าคนที่ไม่ค่อยใช้สารเคมีกับผมเลย เพราะคนที่ใช้สารเคมีกับผมบ่อยๆ หนังศีรษะจะได้รับสารเคมีโดยตรง ทำให้สารเคมีซึมเข้าไปทำรายเส้นผมลึกถึงโคนผม ทำให้มีอาการคันและผมร่วงตามมา ดังนั้น ควรหลีกเลี่ยงการใช้สารเคมีหรือควรทิ้งระยะห่าง เพื่อให้หนังศีรษะได้ฟื้นฟูและพักบ้าง หัวก็จะไม่ล้านอย่างที่กังวลอีกต่อไป

3.เชื้อราบนหนังศีรษะ

เชื้อราเป็นอีกสาเหตุหลักที่ทำให้หัวล้าน โดยเกิดจากหนังศีรษะสกปรกและอับชื้น โดยเฉพาะการที่สระผมแล้วไม่รอให้ผมแห้งสนิทก่อนค่อยนอน หรือการใช้หวีที่เปียกชื้น การใช้หมวกคลุมผมเปียก หรือแม้กระทั่งปลอกหมอนที่มีความอับชื้นก็สามารถทำให้เกิดเชื้อราบนหนังศีรษะได้ ดังนั้น หนุ่มๆ จึงควรหมั่นดูแลรักษาความสะอาดของอุปกรณ์ต่างๆ ทุกครั้ง และอย่าปล่อยให้หัวเปียกชื้นนาน เท่านี้ก็บอกลาเชื้อราบนหัวไปได้เลย

4.พฤติกรรมการกิน

พฤติกรรมการกินก็ส่งผลทำให้ผมร่วงได้เช่นกัน ดังนั้น จึงควรกินอาหารที่มีธาตุเหล็กเยอะ เพราะธาตุเหล็กจะช่วยฟื้นฟู หนังศีรษะและเส้นผมให้แข็งแรงขึ้น อาหารที่ให้ธาตุเหล็กเยอะๆ เป็นอาหารจำพวกผักใบเขียว ไข่แดง ปลา และธัญพืช เป็นต้น นอกจากนี้ ควรหลีกเลี่ยงอาหารที่ใส่ผงชูรสเยอะหรืออาหารที่มีรสชาติเค็มจัด หรือไขมันสูงด้วยจะดีที่สุด

5.รัดผมแน่นตึงเป็นประจำ

หนุ่มๆ ที่ไว้ผมยาวและชอบรัดผมแน่นตึงมากๆ ควรรีบเปลี่ยนพฤติกรรมด่วน เพราะการที่มัดผมรวบตึงจนเกินไปย่อมทำให้รากผมนำอาหารไปเลี้ยงปลายผมได้ไม่เพียงพอ ทำให้เส้นผมอ่อนแอลง เป็นสาเหตุให้ผมร่วง หรือเวลาเหงื่อออก หนังศีรษะไม่ได้รับการระบายอากาศ ก็จะเกิดความอับชื้นจนทำให้เกิดเชื้อราขึ้นได้เช่นกัน

นี่ก็คือ สาเหตุของที่ทำให้ผมร่วงจนเกิดปัญหาผมบางหรือหัวล้านตามมา หนุ่มๆ คนไหนไม่อยากหมดความมั่นใจกับปัญหาดังกล่าว ลองพยายามปรับเปลี่ยนพฤติกรรมกันใหม่ จะได้หลีกเลี่ยงปัจจัยในการทำให้ผมร่วง ผมบางได้นั่นเอง

การเป็นโรคภูมิแพ้ หรือการแพ้ขนแมว เพราะสำหรับทาสแมวแล้ว คงไม่มีอะไรดีไปกว่าการได้อุ้ม ได้กอด ได้หอ แต่มีอีกทาง เพราะถึงแม้จะไม่มีแมวพันธุ์ไหนที่เลี้ยงได้ ไม่ทำให้แพ้เลย 100% แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่มีแมวพันธุ์ไหนที่เหมาะสำหรับผู้เป็นภูมิแพ้เลย ซึ่งในวันนี้ก่อนอื่นลองมาทำความเข้าใจเกี่ยวกับการแพ้ขนแมวกันสักนิดดีกว่า

ทำไมคนเราถึงแพ้ขนแมว

สิ่งสำคัญที่คนเป็นภูมิแพ้ หรือคนแพ้ขนแมวควรรู้ คือ ความจริงแล้วเราไม่ได้แพ้ขนแมว แต่แพ้น้ำลายแมวต่างหาก เนื่องจากในน้ำลายมีสารก่อภูมิแพ้ชื่อว่า โปรตีน Fel d 1 ปะปนอยู่ ซึ่งโปรตีนชนิดนี้มักจะแพร่กระจายสู่ขนแมวผ่านการเลีย และเมื่อคนสัมผัสแมว หรือแมวผลัดขน ก็ทำให้โปรตีนนั้นรายล้อมรอบตัวเรา จนทำให้เกิดอาการแพ้นั่นเอง

แมวที่ไม่มีขน คือ แมวที่ไม่มีสารก่อภูมิแพ้ใช่ไหม

คำตอบคือ ม่ใช่ เพราะอย่างที่บอกไปแล้วว่า คนเราแพ้น้ำลายแมว ไม่ใช่ขนแมว ฉะนั้นการที่แมวไม่มีขน จึงไม่เกี่ยวข้องกันเลย เนื่องจากแมวทุกตัวยังผลิตโปรตีน Fel d 1 ทางน้ำลายได้อยู่ อย่างไรก็ตามเนื่องจากคนเรามักได้รับเชื้อโปรตีนที่ก่อให้เกิดภูมิแพ้จากขน (เพราะแมวเลียขน ไม่ได้เลียเรา) ดังนั้นเมื่อแมวไม่มีขนแล้ว ก็เลยทำให้ความเสี่ยงที่จะเกิดอาการแพ้ลดลงไปด้วย จึงเกิดเป็นที่มาของสายพันธุ์แมวที่เหมาะกับผู้เป็นภูมิแพ้นั่นเอง ว่าแต่จะมีแมวพันธุ์ไหน ลักษณะเป็นอย่างไร ต้องดูแลอะไรบ้าง อย่ามัวรอช้าตามมาดูกันได้เลยค่ะ

สายพันธุ์แมวสำหรับคนเป็นภูมิแพ้

1. แมวสฟิงซ์

สฟิงซ์ (Sphynx) เป็นแมวที่เหมาะกับคนเป็นภูมิแพ้ หรือคนแพ้ขนแมวมากที่สุด เนื่องจากร่างกายแทบจะไม่มีขนเลย จึงช่วยลดการเกาะของสารก่อภูมิแพ้ หรือโปรตีน Fel d 1 ลงได้ โดยแมวสฟิงซ์มีต้นกำเนิดมาจากประเทศแคนาดา ตั้งแต่สมัยทศวรรษที่ 1960 เป็นแมวขนาดกลาง อายุเฉลี่ย 15-20 ปี นิสัยดี ขี้อ้อน ขี้หนาว ฉลาด ร่าเริง ติดเจ้าของ เข้ากับคน เด็ก และสัตว์เลี้ยงตัวอื่นได้ดี เหมาะกับการเลี้ยงในบ้าน และแม้จะไม่ค่อยมีขน หรือขนบางและสั้นมาก แต่ก็ยังต้องการการแปรงขนเป็นประจำเหมือนกันนะ

2. แมวไซบีเรียน

แม้ว่า ไซบีเรียน (Siberian) จะมีขนหนาถึงสองชั้น ซึ่งอาจส่งผลให้เกิดอาการแพ้ได้ง่าย แต่ต้องบอกเลยว่าเป็นแมวที่เหมาะกับคนแพ้ขนอีกหนึ่งสายพันธุ์ เพราะปัจจุบันมีการตรวจพบแล้วว่า ขนของมันมีโปรตีนที่เกิดจากน้ำลาย หรือ Fel d 1 ต่ำมาก ซึ่งอย่างที่บอกไปแล้วว่า สิ่งที่ทำให้คนเกิดอาการแพ้ก็มาจากโปรตีนชนิดนี้ ฉะนั้นเมื่อมีอยู่น้อย ก็ทำให้เสี่ยงแพ้น้อยนั่นเอง โดยแมวไซบีเรียน เป็นแมวธรรมชาติสายพันธุ์เก่าแก่ ปรากฏตัวครั้งแรกในยุค 1870 ต้นกำเนิดมาจากประเทศรัสเซีย เป็นแมวขนาดกลางถึงใหญ่ ขนยาว ทนหนาวได้ดี นิสัยฉลาด ร่าเริง ขี้เล่น ขี้อ้อน ชอบอยู่เป็นคู่ ชอบกระโดดขึ้นที่สูง และแม้จะเข้าสังคมไม่เก่ง แต่ก็เป็นมิตรกับเด็กและสัตว์เลี้ยงตัวอื่นอยู่พอสมควรเลย

3. แมวคอร์นิช เรกซ์

นอกจากการไม่มีขนชั้นนอก หรือขนชั้นบน จะช่วยให้ คอร์นิช เรกซ์ มีขนที่นุ่มและโดดเด่นแล้ว ยังทำให้มีโอกาสหลุดร่วงน้อย จนเหมาะกับคนเป็นภูมิแพ้หรือคนที่แพ้ขนอีกด้วย ไม่เพียงเท่านั้น แต่ขนของมันยังคล้ายกับขนของพูเดิล ที่มีสารก่อภูมิแพ้น้อย และไม่ต้องดูแลมากอีกต่างหาก งานนี้จึงทำให้เหมียวพันธุ์นี้กลายเป็นแมวที่เหมาะกับคนแพ้ง่ายสุด ๆ โดยแมวคอร์นิช เรกซ์ มีต้นกำเนิดมาจากประเทศอังกฤษ ตั้งแต่ยุค 50 ลักษณะเด่น คือ ผิวย่น ๆ ขนสั้นกุดเป็นหย่อม ๆ แต่ก็มีเสน่ห์ชวนมองไม่เบา ส่วนลักษณะนิสัยร่าเริง ขี้เล่น อยากรู้อยากเห็น และชอบเป็นจุดสนใจ หากใครคิดจะเลี้ยงไว้ติดบ้าน ก็ควรมีเวลาเล่นกับมันเป็นประจำด้วย

4. แมวเดวอน เร็กซ์

คล้ายกันกับ คอร์นิช เรกซ์ คือ เดวอน เร็กซ์มีขนชั้นเดียว แถมยังเป็นขนที่สั้นและหยิกด้วย จึงทำให้มีโอกาสหลุดร่วงน้อย ผลัดขนต่ำ ส่งผลให้แพร่กระจายสารก่อภูมิแพ้ให้กับผู้เลี้ยงได้ยาก โดยแมวเดวอน เร็กซ์ มีต้นกำเนิดมาจากประเทศอังกฤษ เป็นแมวขนาดกลาง หนักประมาณ 8 ปอนด์ อายุเฉลี่ยประมาณ 9-13 ปี หัวใหญ่ ทรงสามเหลี่ยม ดวงตากลมโต จมูกงุ้ม หูกาง มองดูคล้ายเอลฟ์ ขนสั้นเป็นลอน หลากสี หลายขนาด และเปราะบางมาก บางตัวก็ไม่มีขน ฉะนั้นห้ามแปรงขนเด็ดขาด ส่วนนิสัยขี้เล่น กระตือรือร้น พลังงานเยอะ ชอบกิน ชอบให้คนสนใจ แถมยังชอบกระโดดโลดเต้นหรือปีนป่ายด้วย

5. แมวรัสเซียน บลู

รัสเซียน บลู (Russian Blue) เป็นอีกหนึ่งสายพันธุ์ที่ไม่มีการผลัดขน หรือขนหลุดร่วงหลุดน้อย จึงช่วยลดโอกาสเสี่ยงที่จะทำให้ผู้เลี้ยงเกิดอาการแพ้ได้มาก โดยแมวรัสเซียน บลู คาดกันว่ามีต้นกำเนิดมาจากทางตอนเหนือของประเทศรัสเซีย ถือเป็นแมวชนชั้นสูงเพราะถูกเลี้ยงโดยเชื้อพระวงศ์ ลักษณะเด่น คือ เป็นแมวพันธุ์ใหญ่ ตากลมโต หัวแบนกว้าง ลำตัวยาวเรียว ขนสั้น อ่อน หนา นุ่ม สีเทาเงินล้วน ไร้รอยด่างใด ๆ นิสัยสุภาพ เรียบร้อย น่ารัก ขี้อ้อน ขี้เล่น แต่ก็ขี้อาย ที่สำคัญฉลาด สามารถเข้ากับเด็กและสัตว์เลี้ยงตัวอื่นได้ดี นอกจากนี้ยังดูแลไม่ยาก แค่แปรงขนสัปดาห์ละ 2 ครั้ง ก็เพียงพอแล้ว

6. แมวบาลีนิส

เนื่องจากบาลีนิส เป็นแมวที่ผลิตโปรตีน Fel d 1 ออกมาน้อยมากเมื่อเทียบกับสายพันธุ์อื่น ดังนั้นจึงกลายเป็นตัวเลือกที่ดีสำหรับผู้ที่เป็นภูมิแพ้ หรือผู้ที่แพ้ขนสัตว์ โดยแมวบาลีนิส หรือแมวบาหลี เป็นแมวที่กลายพันธุ์มาจากแมวสยาม พบครั้งแรกในอเมริกา ได้ชื่อมาจากท่าทางการเดินที่เหมือนการร่ายรำในวัดของชาวบาหลี ลักษณะเป็นแมวขนาดกลาง หนักประมาณ 8-12 กิโลกรัม อายุเฉลี่ยประมาณ 8-10 ปี หัวเป็นทรงสามเหลี่ยม หูกาง มีสีเด่นที่หน้าและหู ลำตัวยาว เพรียว กระดูกบาง แต่ไม่เปราะหักง่าย ขนยาวตรง หลากสี หลายลาย ผลัดขนบ่อย นิสัยน่ารัก มีชีวิตชีวา กระตือรือร้น พลังงานเยอะ ชอบปีนป่ายและกระโดดขึ้นที่สูง

แม้ว่าแมวเหล่านี้จะเลี้ยงได้ ไม่ทำให้แพ้ง่าย แต่ถึงอย่างไรผู้ที่เป็นภูมิแพ้ก็ต้องระวังเอาไว้สักหน่อย ทางที่ดีพยายามอย่าโดนน้ำลายแมวจะดีที่สุด จะได้ช่วยให้การเป็นทาสสมบูรณ์แบบ แฮปปี้ ไม่มีปัญหากวนใจนั่นเอง

เส้นเลือดขอดที่ขา คืออะไร

เส้นเลือดขอดที่ขา คือ การขอดตัวของหลอดเลือดดำที่ขาส่วนที่อยู่ตื้นใต้ผิวหนัง มักเริ่มเป็นที่บริเวณน่องโดยไม่มีอาการใดๆ เส้นเลือดขอดที่มีขนาดเล็กมากๆ ประมาณ 0-5 มิลลิเมตร จะมีลักษณะเหมือนใยแมงมุม มักมีสีแดง สีเขียว หรือสีม่วง ส่วนเส้นเลือดขอดที่มีขนาดอยู่ระหว่าง 1-3 มิลลิเมตร มักมีลักษณะเป็นเส้นสีเขียวใต้ผิวหนัง จัดเป็นเส้นเลือดขอดในระยะเริ่มต้น

เส้นเลือดขอดที่ขา เกิดจากอะไร

สาเหตุของการเกิดเส้นเลือดขอดที่ขา อาจมาจากการเสื่อมประสิทธิภาพของลิ้น ที่มีในหลอดเลือดดำของขา ทำให้การไหลเวียนของเลือดดำเสียไป เกิดการคั่งของเลือดดำในหลอดเลือด ส่งผลให้หลอดเลือดดำยืด ขยายตัว ตัวโป่งพอง และขดไปมา

ปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดเส้นเลือดขอดที่ขา 

• อายุ ยิ่งอายุมากขึ้น โอกาสเกิดโรคยิ่งสูงขึ้นจากการเสื่อมประสิทธิภาพของลิ้นในหลอดเลือดดำ
• เพศ เพศหญิงมีโอกาสเกิดโรคสูงกว่าเพศชาย
• หญิงตั้งครรภ์
• น้ำหนัก ผู้ที่มีน้ำหนักมาก จะยิ่งมีโอกาสเป็นเส้นเลือดขอดที่ขา
• พันธุกรรม พบโรคได้สูงขึ้นในคนมีประวัติครอบครัวเป็นโรคนี้
• อาชีพ อาชีพที่ต้องยืนนานๆ หรือนั่งนานๆ ทั้งวัน
• ขาดการออกกำลังกาย จะส่งผลให้กล้ามเนื้อขาเสื่อมประสิทธิภาพ ซึ่งกล้ามเนื้อขาถือเป็นปัจจัยสำคัญในการช่วยพยุงหลอดเลือดดำขา ช่วยเพิ่มการไหลเวียนเลือดของขา

 อาการของเส้นเลือดขอดที่ขา มีอะไรบ้าง

เส้นเลือดขอดที่ขามักเริ่มปรากฏที่น่องเป็นบริเวณแรก โดยที่ผู้ป่วยไม่มีอาการใดๆ เมื่อสังเกตดูจะเห็นเส้นเลือดโป่งพองนูนออกและขดไปมา บางรายอาจรู้สึกเมื่อยล้า ปวดกล้ามเนื้อ ปวดเมื่อยืนหรือนั่งเป็นเวลานาน ขาและเท้าบวม หรือเป็นตะคริวในตอนกลางคืน

เส้นเลือดขอดที่ขาที่เป็นอยู่นานอาจเกิดปัญหาแทรกซ้อนตามมา ส่วนมากจะเป็นการอักเสบของตัวเส้นเลือดขอดเอง นอกจากนี้ยังอาจเพิ่มโอกาสในการเกิดลิ่มเลือดในหลอดเลือดดำ ซึ่งอาจนำไปสู่ภาวะหลอดเลือดขาอุดตันได้

 เราจะป้องกันการเกิดเส้นเลือดขอดที่ขาได้อย่างไร

• หลีกเลี่ยงการยืนหรือนั่งเป็นเวลานานๆ ให้เปลี่ยนอิริยาบถบ่อยๆ
• หลีกเลี่ยงการสวมเสื้อผ้า กางเกง ถุงเท้า หรือถุงน่องที่รัดมากๆ เพราะจะทำให้เลือดไหลเวียนได้ไม่สะดวก
• ไม่ใส่รองเท้าส้นสูงเป็นเวลานาน
• ออกกำลังกายเป็นประจำ ทำให้กล้ามเนื้อขาแข็งแรง การไหลเวียนของเลือดดีขึ้น
• ควบคุมน้ำหนักให้อยู่ในเกณฑ์ปกติ